თსა-ს ბლოგი • TMA Blog

ნინუცა ფანგანი , თსა-ს სტუდენტი / Ninutsa Phangani, TMA student დასაწყისი - “ექიმის სახლი” ვისმენთ სხვადასხვა ისტორიას, არაფრის და ყველაფრის შესახებ. ხშირად ამ ისტორიის ნაწილად წარმოვიდგენთ თავს, ვამატებთ და ვაკლებთ მნიშვნელობებს. მიზეზი იმის, თუ რატომ მოგვწონს ისტორიები, არის მათი თანმიმდევრული დინამიკა - დასაწყისი, განვითარება და დასასრული. ყველაზე რთული, მაინც დასაწყისია. თითქოს როგორი მარტივია, აირჩიო, გადაწყვიტო და წინ სრული სვლით გადადგა ნაბიჯი. თუმცა, სწორედ ამ ნაბიჯთან გვიჩნდება ყველაზე მნიშვნელოვანი კითხვა, რა არის ჩემი დასაწყისი? ამ კითხვით დაიწყო 1950-იან წლებში სტუდენტის ცხოვრება, რომელიც მეტყევე ინჟინრობიდან აფხაზეთის გმირ ექიმად წარდგენამდე გაგრძელდა. ეს უკანასკნელი კი, არც ისე მარტივი მოსაპოვებელი გახლდათ, როგორც ჟღერს. აფხაზეთის მთების მიუვალ თოვლიან ადგილებსა და კოდორის ხეობაში ოჯახიდან ოჯახში გამოძახებებზე სიარულმა და არაერთი პაციენტის გადარჩენამ ეს სტატუსი მოაპოვებინა და ალბათ დამეთანხმებით, სრულიად დამსახურებულად. მედიცინა არ ყოფილა პირველი არჩევანი, სანამ ერთ დღე

  ბერიკა კიკნაძე -  კლინიკური უნარ-ჩვევების ცენტრის ხელმძღვანელის მოადგილე    Berika Kiknadze -  Deputy Head of Clinical Skills Center ლურჯ-წითელი წრე   გაზაფხულის რბილ საღამოს ტენიანი, თბილი სიო ურხევდა ფოთლებს. შენობებს ამოფარებული ჰორიზონტი ლალისფრად იფერფლებოდა. უჩვეულოდ მყუდრო საღამომ მზეს ბოლო სხივიც მოპარა და საავადმყოფოს ეზო გლუვი, მუქი ტონებით აავსო. უცნაურია რეანიმაციის სარკმელიდან დანახული გარე სამყარო - ქაოტური, თავს მოხვეულ უმნიშვნელო საზრუნავთა სკა. რეანიმაცია მისგან თითქოს თხელი, უხილავი აპკითაა გამიჯნული, ყველა შემოსულს სადარდებლად კი მხოლოდ უმთავრესი რჩება. ეზოს სიმშვიდეს სამედიცინო აპარატურის მონოტონური წრიპინი ნერვიულ ფონად გასდევდა , როცა შენობათა ჩრდილში შემოპარული მკრთალი, ლურჯ-წითელი შუქი შევნიშნე. ის მალევე გაიზარდა და ბოლოს მთელი ეზო მოიცვა. სასწრაფო დახმარების ბრიგადამ დაზარალებული მანქანიდან ფრთხილად გადმოიყვანა და მიმღებისკენ სწრაფი ნაბიჯებით დაიძრნენ. თვალი მოვკარი თუ არა მივხვდი, დაზარალებულს ზემოთ ხსენებული, უხილავი აპკის გავლა მოუწევდა. გაზაფხუ

ტონი ვარგჰესე / Tony Varghese თსა-ს სტუდენტი / TMA Student მეომრებს შორის შეხვედრის ადგილი – ევროპა დონა საქართველოს ოფისი, ვარდისფერი სივრცე გარემო - თსა-ს სტუდენტები ხვდებიან ძუძუს კიბოს მქონე ქართველ პაციენტებს. შენ ხარ ლამაზი, შენ ხარ ძლიერი და შენ ყველაფერი შეგიძლია! იმ დღეს ცოტა დამაგვიანდა სამგორში გადატვირთული მოძრაობის გამო. თსა-ს საზოგადოებასთან ურთიერთობის სამსახურის თანამშრომელი პეკინის ქუჩაზე მელოდებოდა, ზუსტად LC Waikiki-ის მაღაზიის წინ. ფეხით ავედით “ევროპა დონა საქართველოს” ოფისამდე, სადაც მოლოდინი მქონდა, რომ დამხვდებოდნენ სუსტი, გულგატეხილი, სასოწარკვეთილი ადამიანები, რომლებიც  დახმარებას ელიან. თავიდან არ მიფიქრია იმაზე, თუ რატომ გადავწყვიტე წამოვსულიყავი ისეთ ადგილას, სადაც უნდა დამხვედროდნენ სასოწარკვეთილი, დახმარების მომლოდინე ადამიანები,  არა და ეს ხომ ისაა, რასაც მთელი დარჩენილი ცხოვრება უნდა ვუყურო? რატომ დავიწყო ეს ახლავე? მიუხედავად ამ ფიქრისა, მაინც გადავწყვიტე შეხვედრაზე წასვლა. ოთახში რომ შევედი,  ქალის ლამაზი სიცილის ხმა მომესმა, რომელსაც თიკო ერქვა და ვა

  ლიკა სარქისაშვილი / Lika Sarkisashvili თსა-ს სტუდენტი / TMA Student  ჩემი ცხოვრების მნიშვნელოვანი ეტაპი მე ვარ ლიკა, თბილისის სამედიცინო აკადემიის მეხუთე კურსის სტუდენტი. ერთ სემესტრიანი გაცვლითი პროგრამით ვარ ჩეხეთში, მაზარიკის უნივერსიტეტში. მსგავსი გამოცდილება ჩემთვის პირველი არაა, პირველი კურსის ბოლოსაც მომეცა საშუალება ქვეყნის გარეთ გავცნობოდი ლიეტუვას სამედიცინო სისტემას, ახლოდან მენახა სხვადასხვა მნიშვნელოვანი პროცედურა.ეს გამოცდილება ჩემთვის, როგორც პირველკურსელისთვის ძალიან საინტერესო და ამაღელვებელი იყო. იმის მიუხედავად, რომ ის ერთი თვე ალბათ არასდროს დამავიწყდება, აქ მიღებული გამოცდილება არც შეედრება სხვა გამოცდილებებს ჩემს ცხოვრებაში. სამედიცინო უნივერსიტეტის ბოლო წლები ჩემთვის უფრო საინტერესო აღმოჩნდა, ვფიქრობ არ ვარ ამაში გამონაკლისი და მადლიერი ვარ, რომ ასეთი მნიშვნელოვანი სემესტრის გატარება მაზარიკის უნივერსიტეტში მიწევს. ძალიან სასიამოვნო გამოცდილება მივიღე ლექტორებთან ურთიერთობით. არ შემიძლია არ აღვნიშნო მათი კეთილგანწყობა უცხოელი სტუდენტების მიმართ. დაბნეულობა და გ

ნახატის ავტორი: კიოში იამაშიტა - „ნაგაოკას ფეიერვერკი“, 1950 ბლოგის ავტორი: მაკა მაღლაკელიძე, ინსტიტუციური კულტურის განვითარების დეპარტამენტის ხელმძღვანელი    კორონას შემდგომი პერიოდი კიდევ ერთი წელი იწურება. და სწორედ ახლაა იმის დრო, რომ გადავხედოთ განვლილს, დავფიქრდეთ და ხელახლა გადავაფასოთ. სხვა სიტყვებით რომ ვთქვა, დროა ჩვენს გულში ჩავიხედოთ მანამ, სანამ საათი ბოლო წუთების ათვლას დაიწყებს, შუაღამე დადგება და წვეულების დრო მოვა! ამ დღესასწაულის ყველაზე თვალსაჩინო ნიშანი ხომ ფეიერვერკია. არ უნდა დაგვავიწყდეს, რომ 2020 წლიდან მოყოლებული ეს არის პირველი ახალი წელი, რომელსაც მსოფლიო ხვდება კორონასთან დაკავშირებული შეზღუდვების გარეშე. როგორი შვებაა! ბოლოს და ბოლოს, ყველაფერი გაიხსნა, მუზეუმები, თეატრები, რესტორნები, კლუბები, კაფეები; შეგვიძლია ჩავეხუტოთ ერთმანეთს, ვესტუმროთ ერთმანეთს სახლშიც, უკვე ვესწრებით კონცერტებს, ღონისძიებებს და სიხარულით ვართ სავსე. თუმცა, ამასთან ერთად უკვე შემიძლია ვიწინასწარმეტყველო რა მოხდება 31 დეკემბერს თბილისის ცაზე. კორონას შემდგომ, საახალწლო სიხარ

 ნინო სოხაძე / Nino Sokhadze თსა-ს სტუდენტი /  TMA  Student მე ვარ ნინო სოხაძე და ვსწავლობ  თბილისის სამედიცინო აკადემიაში, უკვე მე-6 კურსზე. უნივერსიტეტიდან Erasmus+ პროგრამით ერთი სემესტრით ჩეხეთში, მაზარიკის უნივერსიტეტში  ვიყავი. თსა-ში ჩაბარების დღიდანვე ძალიან მინდოდა ასეთ პროგრამაში მონაწილეობა, მაგრამ სულ უკან ვიხევდი. ბოლოს გადავწყვიტე, დრო იყო ჩემი კომფორტის ზონიდან გამოვსულიყავი და ჩემი თავი გამომეცადა.  მაზარიკის უნივერსიტეტში სასწავლო სისტემა ძალიან გამარტივებულია, რაც სტუდენტებისთვის კომფორტულია. სასწავლო საგნები წასვლამდე ავირჩიე, თუმცა ადგილზე ჩასვლის შემდეგაც მქონდა შესაძლებლობა ცხრილი შემეცვალა.  ერთ-ერთ საგნად ავირჩიე გადაუდებელი მედიცინა. თავიდან მეგონა, რომ მხოლოდ თეორიულად გავივლიდი, თუმცა, შეხება გვქონდა როგორც პაციენტებთან, ისე სიმულაციებთან. სტუდენტებს გვყოფდნენ ჯგუფებად, ლექტორები გვეუბნებოდნენ პაციენტის ანამნეზს, შემდეგ კი მისი სიცოცხლე ჩვენ უნდა გადაგვერჩინა. პ აციენტთან დაკავშირებული ნებისმიერი ინფორმაცია ხელმისაწვდომი იყო ჩვენთვის, იქნებოდა ეს ლ

  ლაშა აგულაშვილი / Lasha Agulashvili თსა-ს სტუდენტი / TMA Student მე ვარ ლაშა აგულაშვილი და ვსწავლობ თბილისის სამედიცინო აკადემიის მე-5 კურსზე. გაცვლითმა პროგრამამ  Erasmus+ საშუალება მომცა ერთი სემესტრით სწავლა გამეგრძელებინა ვილნიუსის უნივერსიტეტში (ლიეტუვა). ჩასვლისას მომიწია საგნების და ჯგუფების დამოუკიდებლად არჩევა. ვილნიუსში ყოფნის დროს გავიარე შვიდი საგანი: კრიტიკული მედიცინა, სასამართლო მედიცინა, პედიატრია და ნეონატოლოგია, ინფექციური დაავადებები და დერმატოვენეროლოგია, ნეფროლოგია და უროლოგია, ოფთალმოლოგია, რევმატოლოგია და გერონტოლოგია. სწავლის პერიოდში მქონდა მუდმივი კომუნიკაცია ვილნიუსის უნივერსიტეტის კოორდინატორთან. ჩემთვის ახალი გამოცდილება იყო ჩაწერილი ლექციების ონლაინ ფორმატში მოსმენა. სემინარების უმეტესი ნაწილი პრაქტიკულ სამუშაოებს მოიცავდა. ყოველ სემინარზე ახალ მასალასთან ერთად შესაბამის პაციენტებსაც ვხვდებოდით, რაც მიღებული თეორიული ცოდნის დამახსოვრებას მიადვილებდა. ფინალური გამოცდები ყოველთვის ტესტური ფორმით ტარდებოდა საგამოცდო ცენტრში,. მასალას და სილაბუსს კი ს

ნინო მგალობლიშვილი / Nino Mgaloblishvili თსა-ს სტუდენტი / TMA Student ჩემი დაუვიწყარი გაცვლითი სემესტრი მე ნინო ვარ, თსა-ს მე-5 კურსის სტუდენტი.     ჩემმა უნივერსიტეტმა წარმოუდგენლად დიდი შესაძლებლობა მომცა, ევროპის საუკეთესო Erasmus+ პროგრამის დახმარებით სემესტრი გამევლო ვილნიუსის უნივერსიტეტში, ლიეტუვაში.  მღელვარება შერჩევის შედეგების ნახვისთანავე დამეწყო, რადგან ევროპული განათლების მიღება რამდენადაც გასახარია, იმდენადვე ბევრ სირთულესთანაა დაკავშირებული. საგნებისა და ჯგუფების არჩევა ჩასვლისთანავე მომიწია, რაც საკმაოდ სტრესული პროცესი იყო, თუმცა აღსანიშნავია, რომ ვილნიუსის უნივერსიტეტის კოორდინატორთან მუდმივი კომუნიკაცია ამ სირთულის გადალახვაში დამეხმარა.    ვილნიუსის უნივერსიტეტში სწავლის პროცესი სრულად პრაქტიკული იყო, ფინალური შეფასებას ტესტური სახე ჰქონოდა. სემესტრის განმავლობაში შესაძლებლობა მქონდა ასისტირება გამეწია წამყვანი ქირურგისათვის ნეფროლოგიის განყოფილებაში და დავსწრებოდი ისეთ ონლაინ ვორქშოპებს, საიდანაც მივიღებდი ძალიან დიდ გამოცდილებას. ჩემთვის განსაკუთრებით სასია